Τα nail εξτένσιον όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, είναι κατά βάση ακρυλικά νύχια. Όμως ποια είναι η ιστορία τους; Οι μανικιουρίστ τοποθετείτε ακρυλικά νύχια κάθε μέρα, ενώ οι γυναίκες τα προτιμούν λόγω της πρακτικότητας και της εμφάνισης τους.
Τα ακρυλικά νύχια είναι κατάλληλα για να καλύψουν σπασμένα νύχια, αλλά και να στολίσουν με ιδιαίτερο τρόπο τα χέρια. Όμως πως δημιουργήθηκαν;
Η αρχαία ιστορία τους
Οι
γυναίκες περιποιούνται τις άκρες τους εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Σήμερα, τα νύχια υποδηλώνουν την θηλυκότητα και το στιλ, όμως κάποτε
ήταν καθαρά ένα σημάδι στάτους και πλούτου. Οι αιγύπτιες γυναίκες
φορούσαν τεχνητά νύχια φτιαγμένα από χαλκό, κόκκαλο και χρυσό. Ο σκοπός
της εμφάνισης τους, ήταν να αναδεικνύουν την ομορφιά και την ακριβή
εμφάνιση. Υπάρχουν καταγραφές ότι τον 19ο αιώνα στην Ελλάδα οι γυναίκες τοποθετούσαν κελύφη φυστικιών στα νύχια τους.
Tα
μακριά νύχια ήταν ένα ακόμη σημάδι στάτους. Οι γυναίκες στην Ανατολή
μεγάλωναν τα νύχια τους σε υπερβολικά μεγάλα μήκη, καθώς το μήκος ήταν
σημάδι κοινωνικής θέσης. Μάλιστα, όσο πιο μακριά ήταν τα νύχια, τόση
καλύτερη μεταχείρηση είχαν! Ένας από τους σημαντικότερους λόγους που τα
μακριά νύχια ήταν άρρηκτα δεμένα με τις υψηλές κοινωνικές τάξεις, ήταν
ότι τα μακριά νύχια έδειχναν ότι ο άνθρωπος που τα έχει δεν χρειάζεται
να δουλέψει. Ειδάλλως, δεν θα τα μεγάλωνε σε τόσο μεγάλο βαθμό, καθώς
δεν είναι πρακτικό. Η άποψη αυτή υποστηριζόταν έντονα εκείνες τις εποχές
και για αυτό οι ελίτ χρησιμοποιούσαν σκλάβους για να διάφορες εργασίες.
Εν κατακλείδι: τα μακριά νύχια δεν θα μπορούσαν ποτέ να συσχετιστούν με
την σκληρή δουλειά, καθώς είχαν μόνο αισθητικό σκοπό – για αυτό τα
τεχνητά νύχια έγιναν τόσο δημοφιλή.
Kατά
την διάρκεια της δυναστείας Ming στην Κίνα, οι γυναίκες-ευγενείς
φορούσαν τεχνητά νύχια σαν σύμβολο του υψηλού τους στάτους και λόγω του
γεγονότος ότι δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιούν τα χέρια τους για
εργασίες, όπως ο απλός λαός.
Τα τεχνητά νύχια δημιουργήθηκαν από οδοντίατρο, εντελώς κατά τύχη!
Το
ακρυλικό νύχι ανακαλύφθηκε τελείως τυχαία από έναν οδοντίατρο, το 1950.
Ο Frederick Slack έσπασε το νύχι του κατά την διάρκεια της εργασίας του
και πειραματίστηκε με χημικά και διαφορετικά υλικά για να φτιάξει ένα
τεχνητό νύχι, έτσι ώστε να το κολλήσει πάνω στο σπασμένο,
χρησιμοποιώντας κυρίως οδοντιατρικό ακρυλικό της εποχής. Το 1970, ο
Stuard Nordstrom δημιούργησε το επαγγελματικό ακρυλικό υγρό που από τότε
ξεκίνησε να χρησιμοποιείται επίσημα στα τεχνητά νύχια – ο ίδιος είναι
και ο ιδρυτής της εταιρίας CND.
Τα τεχνητά νύχια γίνονται δημοφιλή
Ήταν
η Αμερική που ξεκίνησε την μόδα των τεχνητών νυχιών. Η αγορά μετέτρεψε
τα τεχνητά νύχια σε μια τεράστια επιχείρηση που τα έκαναν περιζήτητα,
καθαρά για αισθητικούς λόγους. Τα τεχνητά νύχια αναπτύχθηκαν με έμπνευση
από οδοντιατρικούς τόμείς, καθώς κόλλες και πολυμερή είχαν
χρησιμοποιηθεί για δημιουργήσουν τεχνητά νύχια. Αυτό αρχικά γινόταν, για
να είναι τα νύχια πιο ανθεκτικά.
Τα
τεχνητά νύχια ήταν μορφοποιημένα ώστε να μοιάζουν ακριβώς όπως τα
φυσικά νύχια, ενώ τα χρώματα είχαν τελειοποιηθεί με τη χρήση χρωστικών
ουσιών που έμοιαζαν με τα δόντια και το δέρμα. Αρχικά ένα πολυμερές και
μονομερές μείγμα χρησιμοποιούνταν για να δημιουργηθεί το τεχνητό νύχι.
Το μείγμα εφαρμοζόταν πάνω στα νύχια, του δινόταν μορφή και αφηνόταν να
στεγνώσει και να σκληρύνει. Αυτό ήταν γνωστό ως το ακρυλικό τεχνητό
νύχι. Έτσι, όταν ακούτε τον όρο ακρυλικό τεχνητό νύχι, ξέρετε ότι έχει
δημιουργηθεί με πολυμερές, σκόνη και μονομερές υγρό.
Αυτές
τις μέρες ο πιο κοινός τύπος στα τεχνητά νύχια είναι κατασκευασμένος
από πλαστικό. Έρχονται σε όλα τα μεγέθη και είναι αρκετά φθηνά για να
αγοράστουν. Ο τρόπος που παρασκευάζονται σήμερα, δεν είναι τόσο τεχνικός
όπως συνήθιζε να είναι κάποτε. Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν
οδοντιατρικά τρυπάνια για τη δημιουργία ακρυλικών νυχιών, καθώς αρχικά
ήταν πολύ δύσκολο να τους δωθεί σχήμα χωρίς εργαλεία. Ο χρόνος και η
τεχνολογία έχουν χαρίσει καλύτερο εξοπλισμό στον σχεδιασμό νυχιών,
κάνοντας τη δημιουργία τεχνητών νυχιών ευκολότερη και ταχύτερη.
πηγη:myextension